Trójkowy chuligan literacki

– Proponuję lekturę Jasienicy w dość specyficznym kontekście. Wziąłem ze sobą "Polskę Jagiellonów" w podróż. Pomyślałem, że eseje Jasienicy stanowią znakomity przewodnik – powiedział Mateusz Matyszkowicz.

– Kazimierz Pułaski to kolejny polski bohater, który stał się bohaterem amerykańskim i, w zasadzie, byłby tak samo zapomniany jak Tadeusz Kościuszko – powiedział Mateusz Matyszkowicz, rozpoczynając swoją recenzję pierwszego tomu eposu "Pułascy" Wojciecha Kudyby.

– Wydawałoby się, że "Lalka" jest powieścią o Warszawie. Krzysztof Rutkowski mówi: "nie, jest również powieścią o Paryżu i miasto to odgrywa w tej powieści rolę centralną" – mówi Mateusz Matyszkowicz.

– Mija właśnie 100 lat od narodzin Leopolda Tyrmanda, jednego z największych polskich literatów XX wieku. Tyrmand to nie tylko książki, ale także człowiek, na której możemy się wzorować, od której możemy się uczyć – od tych słów rozpoczął swój felieton Mateusz Matyszkowicz.

"Dobrze jest mieć dokąd pójść" – to jedna z odpowiedzi, jakich udziela chińska Księga Przemian. A zatem ruszamy w drogę, którą poprowadzi nas spostrzegawczy kronikarz, bystry komentator, przenikliwy analityk, pisarz, który z największą swadą potrafi opowiadać najprostsze historie – Emmanuel Carrere.

– Trwa wielka, ogólnonarodowa kwarantanna. Teatry są zamknięte, ale sztuki możemy oglądać dzięki telewizji i internetowi. Pamiętajmy jednak, że możemy je również czytać – mówi Mateusz Matyszkowicz.

– Bohaterowie książki "Stambuł, Stambuł" Burhana Sönmeza budują dla nas, czytelników często nieznających Stambułu lub znających go bardzo powierzchownie, całe ogromne miasto – mówi Mateusz Matyszkowicz.

– Niegdyś trudno było przejść drogę humanisty, jeśli nie uczyło się klasycznych języków. To ogromna łaska znać je i bezpośrednio doświadczać tej literatury. Jeśli jednak nie znamy ani łaciny, ani greki, miejmy "Antologię grecką"W. H. Audena na półce. Tu jest wszystko to, co powinien znać wykształcony człowiek – mówi Mateusz Matyszkowicz.

– To było ugrupowanie poetów skupionych wokół periodyku "Brulion. Pisma nosem", które pod opiekę wzięło zaczynających wówczas twórców. Zamieszanie polegało na tym, że ci pisarze chcieli być postrzegani jako pewne środowisko literackie. Chyba nie wszyscy z nas mieli sprecyzowaną wizję, jaką chcemy realizować jako artyści, natomiast łączyła nas silna niechę

– Świat ukazany w "Sybirpunk vol.1" na dobrą sprawę mógłby niczym nie różnić się od świata, który mamy dzisiaj. Zmienia się tylko otoczka – mówił Michał Gołkowski, autor powieści "Sybirpunk vol.1".